'Softside Workshop' un Sarah Savoy ile Davranışsal Tufting ve Daha Küçük Çalışmalar Üzerine

'Softside Workshop' un Sarah Savoy ile Davranışsal Tufting ve Daha Küçük Çalışmalar Üzerine

Thalia Stopa tarafından — Sanat, Bira, Yemek ve Kültür Yazarcısı.

Tüm fotoğraflar Rebecca Scherman tarafından çekildi.

Yerel sanatçı ve Main Street'teki Much & Little butiğinin sahibi Sarah Savoy'un yaratıcılık ve enerjisi kıskanılacak bir düzeyde. En son projesi, Softside Workshop, dokumacılıktan - parlak, soyut alan halıları kadar - oyuncul ve moss gibi duvar takımlarına kadar her şeye yer veren ve ciddi bir Scout Mag tutkusuna sahip bir keşfedilme deneyimi.

Savoy, 28 Nisan - 30 Nisan tarihleri arasında Squamish'teki Bespoke Market'te Softside Workshop eserlerini sergileycek. Eğer zamanınız varsa bu Bahar etkinliğinde Softside'i kontrol etmek için bir yolculuk yapmanızı kesinlikle öneririz - bu da düzine düzine başka yetenekli yerel sanatçının ve üreticinin yanındadır. O zamana kadar, Savoy'un yaratıcı ve renkli dünyasını daha iyi tanımak için aşağıda bulunan yeni röportajımıza dalın:

Öncelikle, ilk halı dokuma deneyiminizden bahsetin: Hobiyi/yan sanatçı olarak takip etme fikrini nereden aldınız? Nihayetinde 'Bubba' adlı pneumatik dokuma tabancanızı eline alarak bunu bir sonraki seviyeye nasıl çıkarmayı düşündünüz?

Dwell dergisinde bunun hakkında bir makale gördüm ve hemen içimde bir şey uyandırdı - kesinlikle bunu keşfetmem gerektiğini biliyordum. Bana ait birden fazla ilgi alanını birleştirmiş gibi görünüyordu: dokuma, çizim, renk, dokunuş ve ellerimle çalışmak. Birçok çevrimiçi araştırma yaptıktan sonra, başlangıç setini ve bazı kuzu yününü satın aldım ve o zamanlar yarışa başladık! Halı dokuması, ipliği yüksek hızlı elektrikli bir dokuma tabancasıyla arka kumağının altından geçirerek yapılır. Zamanla havlu tabanca almadım çünkü duvar asma işlerimin bazılarının dokusunu büyütmek istedim. Diğer dokuma tabancaları daha kısa yığın boyularına sınırlıdır - bu da halılar için harika ama ben gerçekten çok dokusal, tırtıllı ve düğümlü parçalar yapmak istiyordum, bu yüzden havlu tabanca aldım ve ona Bubba adını verdim.

Tamamladığınız parçaların biraz rastgele, sezgisel ve visceral gibi görünsede, her birinde açıkça göze çarpan bir kavramsalleştirme, planlama ve çalışmanın olduğunu görüyorum. Başlangıç (ilham)tan bitişe kadar olan süreçiniz ve her adımda zamanınızın nasıl bölündüğü hakkında bana anlatabilir misiniz?

Sadece görsel biri olarak dünyada dolaşırken beni ilhamlandırabilecek şeylerin eksik olmadığı hissine kapılırım. Doğa her zaman için büyük bir ilham kaynağıdır. Ayrıca orta yüzyıl tasarımı ve mimarisi de çok severim. Renkler, dokular, şekiller ve gölgeleri belgelemek için sürekli cep telefonumla fotoğraflar çekerim. Bir tasarım her zaman iPad'imdeki bir karalama ile başlar; bunu iyileştirir ve ardından renk oyunları yapmaya başlar, onları doldurur ve iplik renklerimle eşleştirmeye çalışırım. Tasarımdan memnun olduktan sonra resmi gerilmiş olan kumaşa projeksiyon eder ve izlerim. Şimdi ise tufting kısmı gelir ki bu oldukça basit olabilir (mesela yalnızca bir yığın yüksekliğine sahip bir halı yapıyorsam) veya oldukça karmaşık (çok değişken dokulara ve yığın yüksekliklerine sahip duvar parçası gibi Batı Sahil Serisi). Parça tufting işleminden geçtikten sonra, arka tarafını en az 24 saat boyunca kuru hale getirene kadar halı yapıştırıcıyla yapıştırırım. Sonrasında çerçeveden kesebilirim, kenarlarını bitirebilirim ve gerekirse destek/montaj donanımı uygulayabilirim.

Bunu bir süre yapıyorsun, bir parçayı tamamlamak için sana ne kadar zaman bağlıyor?

Bir parçanın oluşturulması için harcanan süre çok farklılık gösterir. Eğer göreceli olarak basit bir tasarım olan bir halıysa, türdeğme kısmı yaklaşık altı saat sürebilir. Eğer el dikişü eklediğim bir fırça duvar parçasıysa, gidişatımın yanı sıra desenler ve dokular tasarladığım için 15+ saatimi alabilir. En büyük parçam, bu kadar fazla detay olması ve sürekli eklemek/duzenlemek beni 40 saate kadar aldı.

Soft Side Workshop için zaman nerede/nasıl buluyorsun veya ayıracakken hala başarılı bir Main Street butiği (Much & Little) işletirken? Gizli nedir?

İşimi sürdürüp meşgul olmak istiyorum ve halıları dokumayı seviyorum, bu yüzden bir şekilde zaman yaratıyorum. Akşamların ardından ve haftasonlarında birkaç gün boyunca çılgınca tufta yapıyorum, sonra biraz izin veriyorum kendime. On yaşlarındaki bir çocuğum var ve artık büyük olduğu için oldukça bağımsız, bu da bana çok esneklik sağlıyor; eğer oğlum hala küçük olsaydı ve fazla yapısallaştırılmış bir program gerekiyorsa, bu daha zor olurdu. Ancak, her şeyi tam olarak yerine oturtmak için genellikle başka bir şey kaybolmak zorunda kalıyor… Evim oldukça kirli.

Bireysel projelerde ne kadar zaman harcadığınız önemli değil, parçalarınızdan her birinin size ait hayal ettiğiniz benzersiz bir kişilik/öykü gibi görünüyor. Hangilerine özel olarak bağlısınız ve onların hikayesi nedir?

Evet, aslında bir "imza" tarzım olduğuna inanmıyorum, her şeyin soyut olması dışında. Temelde göze çarpar bir seviyede tasarıyorum. Bazı günler, grafik renkler ve temiz hatlarla ilgili; diğer günlerde ise daha fazla nuansa sahip renk geçişleriyle dokuya odaklanıyorum. Ardından ikisi arasında gidip geliyorum - belki içinde bulunduğum ikiz burada etkiliyor. Soyut lekelere ve çizgilere sahip halıların yanı sıra, uzun tüylü, uçları frizli duvar asma eşyalarına oldukça bağlı hissediyorum. Belki de bunların daha kişisel, açığa vurulmuş bir yerlerden geldiğinden ve onları çizmek çok otomatik ve içgüdüsel oldu. Biraz garip ve farklılar, anılmamış varlıklar gibi... bir anlamda zayıf taraflar. Her zaman zayıf tarafların tarafındayım.

Ne zaman 'kablosu kesmek' ve parçalarını satmaya başlamaya karar verdin? Onları bırakmak zor mu? Onların doğru evlere (eğer bu senin için bir dertse) gittiklerinden nasıl emin oluyorsun ve yaratıcısı olan senden uzaklaşarak bir sonraki yaşam fazasına geçiyorlar?

Duyusal olarak memnun olduğum birkaç tane yapıp satmaya karar verdim – çok deneme yanılma oldu. Şimdi duramıyorum ve yapmaya devam ediyorum, bu yüzden başka yerlere gitmeleri gerekiyor. Onları bırakmak biraz zor olabilir, çünkü onlara kalbimi kattım, bu nedenle tercihen onlara duygusal bir bağ hisseden birisiyle birlikte olmasını isterim. Sanırım bu şekilde sanat çalışıyor. Onları değerli hale getirmek istemiyorum ama, zaman ve düşüncelerini harcadığın bir şeyin takdir edileceği bir evde bitmesi her zaman hoş. Set stilisti tarafından bir malzeme olarak kullanılmasından daha iyidir. Ama genel olarak, sonuçtan ve algılardan vazgeçmek muhtemelen iyi bir hayat becerisi.

Squamish Bespoke Pazarı hakkında ne kadar heyecanlısın? İnsanların el yapımı eserlerini (ve diğerlerinin) kendi gözleriyle görmesi için neden dışarı çıkmalılar?

Yaklaşan pazardan gerçekten heyecanlıyım. Bespoke'un satıcılar ve alışveriş yapanlar arasında topluluk oluşturmak için nasıl çaba gösterdiğini hissediyorum. Çok az pazar yaptım, ama yaptıklarından ve bu etkinliğin seçici bir olay olması konusunda hoşuma gidiyor. Çünkü kaynaktan satın alıyorsunuz, pazarlar satın alan ve yapan arasındaki bağlantıyı derinleştirmek için harika bir yoldur, anonim bir alışveriş deneyimi yerine ürün veya süreçle ilgili soru sorma şansınız olmuyor.

Özellikle lif sanatına neden yatırım yapmalıdırlar?

Neden lif sanatında yatırım yapmalı? Neden yapmasın?! Duvarınızda dokunsal ve dokunaçlı bir şey memiliki koleksiyonunuzu çeşitlendirmenin iyi bir yoludur ve bir mekanın ilgisini ve karakterini artırır.